آموزش برنامه نویسی اندروید(قسمت دوم)

در قسمت اول یک معرفی کلی از سیستم عامل اندروید و روشهای برنامه نویسی در اون رو گفتیم. از اونجایی که زبان برنامه نویسی در اندروید زبان جاوا هستش، در جلسات بعدی بطور خلاصه و مفید به معرفی زبان جاوا و دستورهای مهم اون میپردازیم.

معرفی زبان جاوا:

جاوا یک  زبان برنامه نویسی شی گرا است که برای نخستین بار توسط جمیز گاسلینک  در شرکت سان مایکروسیستمز ایجاد گردید و در سال ۱۹۹۵ به عنوان بخشی از سکوی جاوا منتشر شد. زبان جاوا شبیه به C++ است اما مدل شیءگرایی آسان‌تری دارد و ازقابلیت‌های سطح پایین کمتری پشتیبانی می‌کند. یکی از قابلیت‌های بنیادین جاوا این است که مدیریت حافظه را بطور خودکار انجام می‌دهد. ضریب اطمینان عملکرد برنامه‌های نوشته‌شده به این زبان بالا است و وابسته به سیستم‌عامل خاصی نیست، به عبارت دیگر می‌توان آن را روی هر رایانه با هر نوع سیستم‌عاملی اجرا کرد. برنامه‌های جاوا به صورت کدهای بیتی کامپایل می‌شوند؛ که مانند کد ماشین هستند و به‌ویژه وابسته به سیستم‌عامل خاصی نیستند.

تاریخچه زبان جاوا:

در مقایسه با زبان‌های دیگر، همچون C++ یا بیسیک یا فورترن، جاوا زبان نسبتاً جدیدتری است. شرکت سان مایکروسیستمز   (Sun Microsystems) در سال ۱۹۹۱ یک پروژه تحقیقاتی به نام گرین (Green) را آغاز کرد. هدف این پروژه ایجاد زبانی جدید شبیه به C++ بود که نویسنده اصلی آن، جیمز گاسلینگ، آن را بلوط (Oak) نامید. اما بعدها به دلیل برخی مشکلات حقوقی بایستی نام آن تغییر می‌کرد.

بنـابراین افـراد تـیم پـروژه سبز به یک کافی شاپ نزدیک شرکت رفتند، تا نامی دیگر برای ایـن زبـان انتخـاب کننـد . پـس از نصـف روز بحـث و بررسی JAVA ، که مخفـف نامهـای bechtolsheim Andy و Arthur Van hoff ،James Gosling ، است به عنوان نام این زبان انتخاب شد . از آنجا که مراسم نامگذاری در کافی شاپ برگزار شده بـود، یـک فنجـان قهـوه داغ به عنوان نماد جاوا در نظر گرفته شد.

پروژه گرین به دلیل مشکلات بازاریابی در شرف لغو شدن بود تا اینکه گسترش وب در سال ۱۹۹۳ باعث نمایش توانایی‌های وافر جاوا در این عرصه گشت. اینگونه بود که شرکت سان مایکروسیستمز در مه ۱۹۹۵ جاوا را رسماً به بازار عرضه کرد.

جاوا یک زبان برنامه‌نویسی است که در آغاز توسط شرکت سان مایکروسیستمز ایجاد شده‌است و در سال ۱۹۹۵ به عنوان بخش اصلی سکوی جاوامنتشر شد. این زبان قسمت‌های بسیاری از گرامر خود را از C و C++ گرفته اما دارای مدل شی‌گرایی ساده‌ای است و امکانات سطح پایین کمی دارد. کاربرد جاوا در کامپایل به صورت بایت کد است که صرف نظر از معماری و خصوصیات آن کامپیوتر، قابلیت اجرا روی تمامی ماشین‌های شبیه‌سازی جاوا را داشته باشد. اجزای اصلی کامپایلرهای جاوا، ماشین‌های پیاده‌سازی و کتابخانه‌های آن توسط این شرکت از سال ۱۹۹۵ منتشر شد. در مه ۱۹۹۷ این شرکت، نرم‌افزار رایگان این زبان را فراهم کرد. دیگران هم کاربردهای دیگری از این زبان را منتشر کردند مثل کامپایلر GNU برای جاوا.

مرورگرهای اصلی وب، به هم پیوستند تا به طور مطمئن جاوا اپلت را بدون صفحات وب اجرا کنند و به این صورت جاوا خیلی زود معروف و محبوب شد. با پیدایش java2، نسخه جدید توانست ترکیب‌های جدیدی را برای نوع‌های مختلف پلت فرم‌ها ایجاد کند. به عنوان مثال J2EE، باهدف کاربرد برای تشکیلات اقتصادی، و نسخه‌ی سکوی جاوا، نسخه میکرو برای تلفن همراه منتشر شد. در سال ۱۹۹۶ با هدف بازاریابی، این شرکت نسخه‌ی جدید J2 را با نام‌های سکوی جاوا، نسخه سازمانی، سکوی جاوا، نسخه میکرو و سکوی جاوا، نسخه استاندارد منتشر کرد.

در سال ۱۹۹۷ شرکت سان میکروسیستمز، ISO/IEC JTC1 standards body و Ecma International را به فرمول جاوا تغییر داد. شرکتSun بسیاری از کاربردهای جاوایش را بدون هیچ هزینه‌ای فراهم آورد. شرکت Sun با فروش مجوز برای بعضی از کاربردهای خاصش مثل Java Enterprise System درآمدی را بدست آورد. در ۱۳ نوامبر ۱۹۹۶ شرکت Sun نرم‌افزار جاوا را به صورت رایگان و با مجوز عمومی برای همه منتشر کرد.

برنامه نویسی شیء گرا

جاوا یک زبان برنامه نویسی شیء گرا میباشد.

برنامه‌نویسی شیءگرا   (Object-Oriented Programming) یک شیوه برنامه نویسی است که ساختار یا بلوک اصلی اجزای آن، شی‌ها می‌باشند. در واقع در این شیوه برنامه نویسی، برنامه به شیء گرایش پیدا می‌کند. به این معنا که داده‌ها و توابعی که قرار است بر روی این داده‌ها عمل کنند، تا حد امکان در قالبی به نام شیء در کنار یکدیگر قرار گرفته، جمع‌بندی شده و یک واحد (شیء) را تشکیل داده و نسبت به محیط بیرونِ خود، کپسوله می‌شوند و از این طریق، توابع بیگانه‌ی خارج از آن شی، دیگر امکان ایجاد تغییر در داده‌های درون آن شیء را ندارند.

به طور مثال حساب بانکی شما که شامل مشخصات فردی شما و میزان سپرده‌ی شما در بانک است، تشکیل یک شیء را می‌دهند و به دلیل دارا بودن ویژگی کپسوله، امکان دستکاری در میزان سپرده یا مشخصات شما، توسط دیگران وجود ندارد. از دیگر ویژگی‌های برنامه نویسی شیء گرا، پیچیدگی کم، هزینه کم، امکان گسترش سریع برنامه با خطای کمتر نسبت به سایر پارادایم‌های برنامه نویسی است.

فلسفه یی که منجر به شکل گیری ی زبان‌های شی گرا شد، عبارت بود از این واقعیت که نحوه‌ی عملکرد مغز و شیوه‌ی دریافت اطلاعات از محیط پیرامون و پردازش آن اطلاعات (اندیشیدن)، شیوه‌یی شی گراست، از همین رو می‌بایستی زبانی تعریف می‌شد که همین شیوه را مبنای کار خود قرار داده و بازتولید می‌کرد؛ و دقیقاً به همان شکل که اشیا در جهان خارج، دارای هویت و کارکرد مشخص و یگانه برای خود هستند و در عین حال با دیگر اشیا در ارتباطی تنگاتنگ و مستقیم اند، در زبان‌های برنامه نویسی نیز می‌بایستی این اصول کلی برقرار می‌شد تا به این شکل، برنامه نویس بتواند با بهره‌گیری از زبانی که به روش اندیشیدنش، نزدیکی بیشتری دارد، شی‌های مختلفی را تعریف نموده، این شی‌ها را در ارتباط با یکدیگر قرار داده و از شی‌های پویای تولید شده برای حل مساله ی پیش روی استفاده نماید.

امروزه اکثر  زبان های دستوری برنامه نویسی از فنون شیءگرایی پشتیبانی می‌کنند. زبانهایی مانند جاوا c++،c# و دلفی از جمله زبانهای شیءگرا هستند. حتی بسیاری از زبانهای روال گونه که ساختار برنامه‌ها در آنها بلوک‌هایی با نام پروسیجر است امروزه از فنون شیءگرایی نیز پشتبانی می‌کنند. زبانهای c++ و php از این جمله هستند. هر شیء یک سری خصوصیت و قابلیت دارد، که اصطلاحاً Properties و Operation خوانده می‌شوند. در این پارادایم برنامه نویسی، دید برنامه نویس به سیستم دید شخصی است که سعی می‌نماید با پیدا کردن اشیاء مختلف در سیستم و برقراری ارتباط بین آنها سیستم را تولید نماید.

در مقابل برنامه نویسی شیء گرا ، برنامه نویسی پردازش گرا قرار دارد که در زبان c استفاده شده است. که به دلیل جلوگیری از طولانی شدن مطلب از تشریح جزئیات آن خودداری می‌کنیم.

در جلسه بعد به بیان ویژگیهای اصول oop خواهیم پرداخت.

جهت مشاهده کامل آموزش روی دکمه دریافت آموزش کلیک نمایید